"๐๐ฆ ๐ต๐ธ๐ฆ๐ฆ ๐ฃ๐ฆ๐ญ๐ข๐ฏ๐จ๐ณ๐ช๐ซ๐ฌ๐ด๐ต๐ฆ ๐ฎ๐ฐ๐ฎ๐ฆ๐ฏ๐ต๐ฆ๐ฏ ๐ช๐ฏ ๐ซ๐ฆ ๐ญ๐ฆ๐ท๐ฆ๐ฏ ๐ป๐ช๐ซ๐ฏ ๐ฅ๐ฆ ๐ฅ๐ข๐จ ๐ฅ๐ข๐ต ๐ซ๐ฆ ๐จ๐ฆ๐ฃ๐ฐ๐ณ๐ฆ๐ฏ ๐ธ๐ฐ๐ณ๐ฅ๐ต, ๐ฆ๐ฏ ๐ฅ๐ฆ ๐ฅ๐ข๐จ ๐ฅ๐ข๐ต ๐ซ๐ฆ ๐ธ๐ฆ๐ฆ๐ต ๐ธ๐ข๐ข๐ณ๐ฐ๐ฎ" (๐๐ข๐ณ๐ฌ ๐๐ธ๐ข๐ช๐ฏ)
Emile van der Staak noemt deze zin in het artikel in Volkskrant magazine over zijn succesvolle restaurant met eten van alleen maar planten.
Tijdens het allerlaatste tentamen van zijn studie Bouwkunde, werd hij overvallen door zijn onmiddelijke en duidelijke intuรฏtie: "๐ฑ๐ถ๐ ๐๐ถ๐น ๐ถ๐ธ ๐ป๐ถ๐ฒ๐ ๐บ๐ฒ๐ฒ๐ฟ ๐ฒ๐ป ๐ฑรก๐ ๐ด๐ฎ ๐ถ๐ธ ๐ฑ๐ผ๐ฒ๐ป."
En voilรก; dat was de dag waarop hij wist waarom hij was geboren: om chef te worden.
Alle focus en drive zette hij in voor het waarmaken van zijn droom en het laten bloeien van zijn talenten.
Wat is het gaaf om vanuit een blikseminslag, genaamd intuรฏtie, keuzes te maken voor studierichting en invulling van de loopbaan!
Komentarze